föstudagur, apríl 16, 2004

Elsku vinir

Nú er ég glaður.

Opið bréf mitt til Björns Bjarnarsonar birtist á politik.is, murinn.is, deiglan.is, kistan.is og er á leið á frelsi.is.

Þetta hlýtur að vera mesta þverpólitíska birting allra tíma. Andtæðingar allra flokka sameinumst!

En hvernig blæoggarai væri ég ef ég birti greinina ekki hér?

SVo hér er hún!

Kæri Björn - opið bréf til Björns Bjarnarsonar

Mig langar að giftast unnustu minni. Hún er allt sem ungur maður getur óskað sér. Falleg, skemmtileg, gáfuð, vel menntuð – og útlendingur.
Fram að þessu hef ég ekki litið á þjóðerni hennar sem vandamál. Jú, hún kann ekki mikið í íslensku og ég ekki orð í hennar stórskrítna tungumáli og það er styttra til Síberíu frá heimili hennar en til Íslands en þetta eru smáatriði sem maður verður að sætta sig við í lífsins gangi, ástin sigrast á svona smámunum. En allt í einu lúrir nýr óvinur á sjóndeildarhringnum sem ógnar sambandinu og allt í einu er spurningin orðin, getur ástin sigrast á Íslenska ríkinu og Birni Bjarnasyni?
Samkvæmt nýjum útlendingalögum sem lögð verða fyrir alþingi Íslendinga innan skamms þá eru mér og konunni minni settar reglur umfram þær reglur sem venjulega gilda um ástfangið fólk í nútímasamfélagi.
Við meigum til dæmis búa við það að lögreglan ryðjist inn til okkar án dómsúrskurðs og fari í gegnum undirfataskúffurnar okkar til þess að sanna eða afsanna að við séum í raun ástfangin og gift þess vegna. Það gæti nefnilega verið að hún væri bara að giftast mér til þess að hljóta landvistarleyfi á Íslandi. Við þurfum að sanna að við elskum hvort annað!
Við þetta vakna óneitanlega spurningar sem gæti verið að Björn Bjarnason gæti verið svo vinsamlegur að svara fyrir mig.

1. Hvernig skulum við unnusta mín búa um okkur í íbúðinni svo að þegar lögreglan brýst inn til þess að sanna að við elskum hvort annað, þá getum við sýnt fram á það? Ég er auðvitað ekki að biðja þig um að gefa upp leynilegar upplýsingar aðeins skilgreiningu á því hvernig sé hægt að búa við ást svo sannarlegt sé?

2. Einnig kemur fram í tillögunum að við gætum þurft að svara persónulegum spurningum hvort um annað til að sanna það að við búum ekki við “málamyndarhjónaband”. Það er sumt í fari unnustu minnar ég veit ekki. Mismunandi menningarheimar hafa mismunandi siði og því væri gott ef þetta möguleiki væri á því að útskýra aðeins nánar hvað við er átt.

3. Fyrst unnustu minni verður vísað úr landi við það að vera með ógilda eða útrunna pappíra er möguleiki að setja viðurlög við því ef að vinnuneytendur láti pappírana renna út? Til dæmis verði þeim vísað úr landi í útlendinganna stað? Það er nefnilega oftar en ekki vinnuveitendur sem sjá um atvinnu- og dvalarleyfi hér á landi. Er einnig að fá undanþágu ef póstur berst ekki á réttum tíma?

4. Fyrst unnusta mín þarf að vera orðin 24 ára til að giftast mér mun það hafa áhrif á börnin okkar? Ef útlendingum er ekki treystandi að taka ákvarðanir fyrr en sex árum á eftir íslendingum samkvæmt lögum hversu miklu óþroskaðri eru hálfur útlendingur?

5. Það kemur fram í lögunum að að við þurfum að hafa búið saman áður en kemur að hjónabandi. Ef svo er ekki, meigum við þá ekki giftast samkvæmt nýju löggjöfinni fyrst við höfum þurft að búa sitt í hvoru landinu um skeið?

Í reynd hef ég miklu fleiri spurningar en þetta en fæstar þeirra eru prenthæf. En þau skilaboð vildi ég koma á framfæri við Björn Bjarnarson og aðra þá sem að þessum lögum standa að ég og konan mín verðandi (við giftum okkur bara erlendis þar sem mannréttindi eru ennþá í hávegum höfð) erum bæði reið og móðguð yfir því að hún skuli nú vera talin Íslendingum réttlægri. Að með því einu að hafa ekki fæðst á Íslandi þá sé hún annars flokks borgari sem brjóta má á og virða megi réttindi hennar samkvæmt sáttmálum sameinuðu þjóðanna að vettugi. Sem betur fer er konan mín Finnsk og því varin með sáttmálum norðurlandaþjóðanna í millum en ég þakka guði fyrir að konan mín er ekki kínverskur meðlimur í Falon Gong, þá fyrst færi alvarlega að syrta í álin.

Svo bíð ég þess að grunnskóla Grindavíkur verði breytt í fangabúðir “Guantanamo style” og þá verðum við vonandi örugg fyrir þessum skítugu útlendingum sem spilla hinu íslenska blóði og mergsjúga hina íslensku þjóð.

Þinn

Þorleifur Örn Arnarsson


Góðar stundir!

þriðjudagur, apríl 13, 2004

Góða kvöldið

Ég má sum sé ekki gifta mig!!!

Reyndar vill svo vel til að konan mín er orðin 26 ára þannig að við megum það reyndar núna en þá aðeins ef við erum tilbúin að búa við það að það verði brotist inn til okkar og hús okkar svífirt af lögreglunni. Fyrir nú utan það að ég tala ekki finnsku né hún íslensku. Sem náttúrulega þýðir að við erum umsvifalaust grunuð um "málamyndarhjónaband".

Þetta er svífirða fyrir íslenska þjóð og valdið til að stoppa þetta er í okkar höndum.

Þetta verður að stoppa!

Reiði og skammarkveðjur.

Þorleifur

sunnudagur, apríl 11, 2004

Halló

Andskotinn....

Ég er að basla við að semja grein fyrir politik.is og það er að reynast þrautinni þyngri. Það er svo margt að segja og ég er nokkuð með á hreinu hvernig ég vilji segja það en samt er þetta er reynast mér erfitt.

Ég er allaveganna komin með opnunargreinina:

Ég ætla að gerast svo leiðinlega djarfur að heimsækja að nýju umræðuna um réttmæti stríðsins í Írak. Ástæðan er einföld. Ef þeir sem vita að innrásin, hersetan og forsendur árásaraðilanna þagna, þá mun sagan hægt og rólega endurskrifa sig morðingjunum í hag. Menn eins og Halldór Ásgrímsson munu þá komast upp með að hafa logið og svikið þjóðina, lýðræðið og mannkynið í heild sinni. Þetta ætla ég ekki að láta þá komast upp með og því mun ég ekki þagna, hvorki nú né í framtíðinni.

En þaðan fer ég svo út í að skilgreina "Útlagaríki" og þaðana í stofnsáttmála sameinuðu þjóðanna. Það má í raun segja að ég sé farinn að taka þessi skrifa kannski helst til alvarlega þar sem ég reyni alltaf meira og meira að vinna með heimildir og þessumlíkt til þess að láta allaaveganna líta út fyrir að ég hafi lagt vinnu í greinarnar...

Af leikhúsi er það að frétta að ég fór að sjá stúdentaleikhúsið hér í Helsinki og varð þar fyrir mikilli upplifun. Þetta var bara ansi fjári gott. Leikhús án orða...

Það var fallega unnið með hreyfingar og hugmyndirnar góðar og stíliseraðar þó svo að ég hefði kosið aðeins meiri nálgun við pólitík í verkinu. Þetta var svona 5 á pólitíska Þorleifsskalanum en engu að síður var þetta mikil upplifun. Aðallega af því að yfir mig kom löngun til að vinna með þessum krökkum og vonast til að svo geti orðið fyrr en seinna Ég sé fyrir mér að þarna sé efniviður í alveg magnað pólitískt leikhús!

En best að koma sér að veraldlegu pólitíkinni.

Bið að heilsa

Þorleifur