Góða kvöldið

Það er nú fátt að frétta frá Doddaverum þessa dagana, vinna, vinna, vinna!

og hananú!

En ég sé fram á rólega ævidaga í borginni miklu í austri þegar ég þangað kemst.

já, ekki er mikil inspírasjón í kroppnum og höfuðstykkinu núna og biðst ég forláts fyrir það, en eitt get ég sagt, ég tel að þessi heimasíða muni lýsa yfir stuðningi við George Walker Bush í komandi forsetakosningum.

Ástæður þess mun ég líklega gefa upp í grein í Fréttablaðinu (það er ef ég þori að skrifa hana fyrir 0llum terroristunum). Fylgist með!

Og að lokum mottó dagsins, elskaðu maka þinn eins og sjálfan þig og þá verður lífið fallegra en grunur lá á þegar hakan draup kúk forðum daga.

Þorleifur

Nauts, bara tvö kvöld í röð!

ÉG er í miklu skrifstuði enda er ég búinn að senda tvo bréf í síðan á miðnætti.

Annað til Chuck Palahnuik og hitt til Eric Suderstrom i ungliðahreyfingu sænskra jafnaðarmanna.

Hvað bréfin voru um er náttúrulega trúnaðarmál en það get ég þó sagt að þau voru nátengdt og snúa að framtíðarskipulagi heimsins eins og hann leggur sig!

Annars verð ég að fara að hunskast í rúmmið, langur dagur á morgun en þá fer ég aftur a vertíð niður í Saga Film og verð þar þangað til ég fer aftur úr landi!

Annars er það af mér að frétta að ég er að farast úr tvennu (ekki einu sinni hugsa það):
1. Að vera ekki með ástinni minni. Þetta er náttúrulega óþolandi ástnd og ég er á því að það ætti að stofna sjóð handa ástsjúkum listamönnum sem ekki geta verið á sama stað og makar þeirra þegar þeir eru að reyna að vinna sér inn peninga til þess að lifa af. Og ef ekki sjóð þá allaveganna að maður geti gabbað þessa grunnmannréttindaafstöðu inn á núþegargerða sjóði!

2. Að vera á Íslandi en hafa ekki tíma til að hitta vini mína. Ég er alltaf að rekast á eitthvað fólk sem stendur mér nærri og ég hef ekki haft tíma til þess að hitta eða heimsækja. Ég er nefnilega meira og minna alltaf að vinna, meiraðsegja þegar ég er ekki að vinna! Og ef þú ert ein af þessum manneskjum þá endilega hringdu í mig því að mér þykir vænt um þig þó svo að ég hafi látið peningaþörfina og sköpunargleðina ganga með mig í gönur!

Máli mínu til staðfestingar þá hitti ég mann í dag sem ég veit ekki einu sinni hvað heitir sem sagði mér það í óspurðum fréttum að ég væri vinnusjúklingur. Han sagðist hafa það einhversstaðar frá en neitaði að gefa upp heimildamanninn (ég hefði ekkert gert viðkomandi). Ég vil því taka það fram að ef slíkar sögur ganga um mig þá eru þær upprunnar af óvildamönnum mínum sem vita ekkert hvað alvöru vinnumanía er, þeir hefðu bara þurft að sjá mig síðastliðið til að fá að sjá hvað það er í alvörunni! Og hananú! Já! Hananú segi ég bara!

Annars elska ég konuna mína, elska ég konuna mína, elska ég konuna mína og elska konuna mína!

Góða nótt

Góða kvöldið

ég er í skriffríi enda er ég að vinna eins og skepna til þess að geta lifað hinu góða lífi það sem eftir lifir árs án þess að þurfa að lyfta hendi fyrir nokurn mann nema að innri köllun eða almenn nenna komi til...

En það lærist margt af því að lifa eins og skepna, til dæmis þá er það manni afar holt að sofa lítið því að það stóreykur einbeitinguna og kennir manni hversu fallegt lífið sé sofi maður vel og lengi (sem er annað sem ég ætla að gera að vinnutörn lokinni).

En sumsé, þegar ég hef lokið mér af, sem ætti að vera um miðjan september, þá mun ég fara að blogga á fullu og þá verður gaman að nýju.

Ég var annars að koma að norðan þar sem ég á þremur dögum skrifaði og leikstýrði svokölluðu míníleikriti fyrir LA. Þetta var stutt atriði fyrir Akureyrarvöku þar sem LA kom fram á opnunarhátíðinni. Það var meira en lítið skrítið (skemmtilegt rím-ið) að koma inn um dyrnar á samkomuhúsinu með það fyrir augum að vinna þar og á móti manni tóku myndir af foreldrum mínum báðum og afa en þau hafa öll starfað fyrir LA á einum eða öðrum tíma. Foreldrar mínir hófu feril sinn hjá LA og afi minn, Jón Kristinsson, var formaður LA um 12 ára skeið svo það var örlítið sem að forlögin sætu og fylgdust með mér yfir öxlina, rýndu í verk mín en hvettu mig áfram.

Kannski á maður aldrei séns, er bara fæddur til að elta. En svo er það aftur hitt að kannski er þetta allt saman eintóm tilviljun og tengsl minnar vinnu við sögu ættarinnar eru bara í besta falli cosmik djókur (alheimskímni).

Annars er líf mitt fullt af spennandi möguleikum og gaman verður að sjá hvað gerist þegar fram líða stundir. Eins og góður íslendingur þá gef ég ekkert uppi og get því þegar fram í sækir neitað að hafa mistekist nokkur hlutur!

en góðar stundir (sérstaklega ef um slíkt er ekki að ræða á þessari)

Þorleifur