laugardagur, september 13, 2003

Góða kvöldið

Ég er eiginlega orðlaus þessa dagana. Lífið er búið að vera duglegt að slengja hlutum framan í mig þessa dagana.

Ég hóf æfingar með Stúdentaleikhúsinu síðastliðinn Sunnudag. Til að byrja með mættu 30 - 35 manns en mér tókst með hæfilegum skammti af hræðsluáróðri, fasisma og stífum æfingum að fækka þeim niður í svona um 20. Það lítur út fyrir að vera góð tala til að gera 1984. Upphaflega var ég að velta fyrir mér að vinna með 30 manns á sviðinu en mér sýnist að svona 20 sé rétta talan. Þetta verður síður en svo auðveld sýning en ég held að þetta verði bara gaman og ekki síður áhugavert enda er ekki stefnt lágt.

SVo er hin árlega AA ráðstefna í gangi og ég lent auðvitað í miðjunni á því þó svo ég hafi að mestu dregið mig í hlé í sambandi við hana eftir að ég reyndi hallarbyltingu gegn manninum sem tók við af mér sem framkvæmdarstjóri. Hann er afargóður vinur minn og ég fékk á tilfinninguna að ég gæti gert þetta betur en hann ( og reyndar betur en allir í heiminum og þó víðar væri leitað) en sem betur fer var tekið í taumana og ég sá að mér eftir mikið rót og gnístan tanna og reyni nú að þjóna þessu gullfallega fyrirbæri sem þessi ráðstefan er!

SVo var ég sendur út af örkinni með tvo af fyrirlesurunum til að skoða hinn margfræga og ófrumlega gullna hring. Ekki það mér finnst gaman að skoða Þingvelli og þetta en ég hef bara gert það að verða 500 sinnum og það verður svoldið rútínulegt þegar á líður. En í þetta skipti var ansi gaman, sérstaklega þar sem okkur var boðið upp á allar mögulegar gerðir veðra, sólregn, hliðarregn, ofanregn, undanregn, úða, þoku, glampandi sólskin, úrhelli, vindasemi, logn, stormgusti. Eina sem vantaði var haglél og reyndar fannst mér þegar það var ekki í boði að ég væri að bregðst þeim. SVo fékk ég að setja Alþingi á Þingvöllum, eða allavega leika það sem fram fór þegar ákveðið var að taka upp kristnina (eitthvað sem við höfum fengið að sjá eftir síðan ). SVo er eitthvað við það að standa þar sem páfinn fékk að tala yfir almúganum en vera ekki að morkan úr alzheimer, sem í mínum veika huga hljómar einhvernveginn svona: See me, Im close to the dude, and still can control my limbs!

En þetta er bara ég!

SVo var ferðin elskuleg og ánægjuleg eftir það. Það var búið að vara þau við því að ræða pólitík við mig en gátu svo ekki staðist freistinguna og við enduðum á því að hata Bush í unison fram eftir degi. Það er sumsé von eftir allt saman, jafnvel í Ameríku.

Ætla að láta mig hverfa í bili, enda konan mín yndilega farin á undan í rúmmið.

Bestu kv.

Þorleifur

mánudagur, september 08, 2003

Góða kvöldið

mikil þreyta, lítið gaman. En þar sem ég ætla að vera þögull gæti þér þótt gaman að kíkja á þessa. Þarna eru sagðar alternative fréttir, það er, fréttalinkasafn sem spennandi er að leggjast yfir en er, og takið nú vel eftir, stórhættulegt fólki sem finnst gaman að lesa um hlutina frá hinum ýmsu sjónarhólum.

Góðar stundir

Þorleifur

sunnudagur, september 07, 2003

Góða kvöldið

Það sem maður hefur er ekki þar fyrir tilviljun (nema þegar maður pikkar eitthvað upp í sundi). Maður vinnur fyrir því sem gefur manni fullnægju í lífinu, en að sama skapi getur maður gleymt því þegar venja kemur á hlutina, hvað þurfti til að öðlast það.

Það að elska er ekki sjálfgefið. Það krefst vinnu, heilinda og að stíga skref sem oft eru ekki auðstigin. Sálin þarf að opnast og kvikan að sjást til þess að böndin sem tengja mann við aðra manneskju haldi. En í þessari kviku eru líka öll litlu atriðin sem aldrei áttu að sjá dagsins ljós og erfitt er þegar þau hafa verið opinberuð öðrum.

En það er hluti af samningnum sem maður gerir. SAmningnum um að virða, dá og dýrka einhvern umfram alla aðra, sama hvaðan vindurinn blæs og þrátt fyrir allar fortölur fortíðarinnar.

En verðlaunin eru ríkuleg hafi maður staðið rétt að samningsgerðinni. Ró, nálægð, traust og umfram allt hreyfing í hjartanu. Bros að morgni eða augntillit sem enginn annar skilur, ilmur af hári og hlýja í örmum.

Það á engin maður að vera einn, það þarf engin maður að vera einn. Eina sem þarf er hugrekki, vinna og vita það fyrir víst að þó þungskýjað geti orðið, að handan bakkanna leynist sólin og óendanleikinn.

Góða nótt