þriðjudagur, maí 10, 2005

Hallo

Afsakid tognina, hun er ekki viljandi, hun er tysku skipulagsbrjalaedi ad kenna!

Namskeidid fyrir unga leikhusadstandendur er frabaer vettvangur og upplagdur upptaktur af busetu minni her naesta vor.

Eg er a fullu, geri fatt annad en ad diskutera her villvek enda virdist sem tad se uppahaldsydja teirra tjodverja. Namskeidid er fint en rett ad byrja. Eg veit ekki hvert neimskeidshaldarinn Lucas Berfuss, aetlar ad fara med tetta en tad hlytur ad koma, tangad til ta er tetta bara urvals tyskunamskeid to svo eg se ad komast a ta skodun ad hausinn ad mer springi segi eg annad ord a tysku.

Eg er natturulega fremstur i flokki i umraedum eins og er min von og visa og hef gaman af. Tad kemur mer alltaf jafn mikid a ovart hversu fair eru i raun ad velta fyrir ser samfelagslega aktivu leikhusi, kannski vegna tess ad eg get ekki sed leikhusid i odru ljosi. En tad er adallega skemmtilegur umraedugrundvollur.

Eg hef nu tegar sed 2 syningar a hatidinni og eina med Meri. Eg sa Othello eftir einn staersta leikstjora Tjodverja, Puchner, i fyrradag. Tetta var uppgerdarlegt, hallaerislegt og fullt af ironiu a eigin ord og gerdi, hugmyndir og meiningu og tvi fannst mer tetta umfram allt gamaldags, afturhvarf til niunda ratugarins tar sem ekkert matti vera i alvoru og allt turfti ad vera "BARA GRIN". Tessu tokst sem sagt ad drepa fyrir mer taer fau hugmyndir sem to voru godar. Utgangspunkturinn var ad Othello og Destemona vaeri rokkstjornur i samkeppni um fraegd og frama. Othello var hvitur maladur svartur og gerdi eiginlega ekkert annad an ad dansa og syngja James Brown. FRUCHTBAR er eina ordid sem eg get komid vel fyrir mer i tessu samhengi i hinni tysku tungu.

Svo sa eg verkid Gotteskrige i Maxim Gorki i gaer og datt i hug ord sem vel naer utan um syninguna i heild sinni, DORFAMATURISM. Tetta var otrulega lelegt. Tad eina sem virkilega gat skemmt manni var samkeppni leikritahofundar og leikstjora i hvor kaemist ver fra verkinu. Leikstjorinn tok tad a endasprettinum. VErkid fjallar um tysk-arabskan strak sem verdur terroristi. Engin var leikmyndin og greyjid strakurinn sem lek adalhlutverkid vafradi um svidid i mis-pinlegum leikstjora hugmyndum en var aldrei nalaegt tvi ad skila til okkur nokkrum hlut. Hugsunarleysid algert. Og hann gerdi eins og leikarar oft i svona situatjonum, ad hann reyndi sem best hann gat ad vera i momentinu og lifa oskopin af, og gerdi tad svo sem agaetlega-greyjid.

Med Meri sa eg svo TELEFAVELA. Tad er erfitt ad lysa tvi i ordum hvad Polllesch er ad reyna ad gera a svidinu en tad er einhverskonar sambland af ruslleikhusi og economiskri samfelagsgagnryni - med songvum. Tad besta vid Pollesch er ad hann gefur mer aetid hugmyndir hvad eg sjalfur vill eda vill ekki gera i leikhusinu og tvi finnst mer hann afar spennandi.

Annars er tetta bara stift programm fra morgni til kvolds og litid annad haegt ad gera en ad hlaupa a milli leikhusvidburda, namskeida eda hanga a spjalli vid allt tetta spennandi leikhusfolk sem eg deili namskeidi med. Og kannski tegar uppi stendur ta verdur tad, tengslin vid tetta folk, tad sem uppur muni standa eftir dvolina her.

Thorleifur